Należności z tytułu opłat dodatkowych za nieopłacony postój pojazdu SPP

Upomnienie o którym mowa w art. 15 § 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, stanowi informację dla zobowiązanego o obowiązkach, które posiada względem wierzyciela i daje zobowiązanemu możliwość dobrowolnego ich wykonania w określonym terminie, a jednocześnie zawiera rygor wszczęcia egzekucji administracyjnej w przypadku braku tej dobrowolnej realizacji obowiązku. Upomnienie nie dotyczy postępowania egzekucyjnego. Poprzedza ono postępowanie egzekucyjne, które nie zostało jeszcze wszczęte, a które może być wszczęte. Istotne przy tym jest, że zarówno przepisy ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji jak i kodeksu postępowania administracyjnego nie przewidują środka zaskarżenia, w postaci odwołania na upomnienie (wyrok WSA w Kielcach z dn. 28.02.2018 r (I SA/Ke 513/17)).

Opłata dodatkowa , zgodnie z art. 40 d ust. 3 Ustawy o drogach publicznych przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym opłata powinna zostać uiszczona.

Zgodnie z art. 78 ust. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. prawo o ruchu drogowym właściciel pojazdu zarejestrowanego jest obowiązany zawiadomić – w terminie nieprzekraczającym 30 dni – starostę o zbyciu pojazdu oraz o zmianie stanu faktycznego wymagającego zmiany danych zamieszczonych w dowodzie rejestracyjnym. Zaniechanie powyższych obowiązków skutkuje brakiem aktualnych danych w rejestrach państwowych, np. CEPIK, co powoduje, że upomnienie wystawiane jest na właściciela pojazdu widniejącego w bazie.
Urząd nie ma obowiązku przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego, poprzedzającego rozstrzygnięcie sprawy co do jej istoty. Korzysta się z prawa domniemania, iż użytkownikiem drogi publicznej był właściciel pojazdu i na nim spoczywa obowiązek ponoszenia opłaty dodatkowej.

Dane o właścicielu pojazdu pobierane są z systemu Centralnej Ewidencji Pojazdów i Kierowców (CEPIK)

Obowiązek uiszczenia kosztów upomnienia przez zobowiązanego powstaje z chwilą doręczenia upomnienia, o czym stanowi art. 15 § 2 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Fikcja doręczenia polega na uznaniu, że pismo zostało doręczone prawidłowo pomimo, że przesyłka polecona była dwukrotnie awizowana jednak nie została odebrana przez adresata (art. 44 § 4 KPA)

Z powodu braku wiedzy, który ze współwłaścicieli był użytkownikiem pojazdu w dacie powstania opłaty dodatkowej, organ kieruje się następującym orzecznictwem: „…W sytuacji, gdy zobowiązanymi do uiszczenia opłaty dodatkowej, o której mowa w art. 13f Ustawy o drogach publicznych (DZ.U.2023.645 ze zm.) są współwłaściciele pojazdu samochodowego, egzekucja może być skutecznie skierowana do jednego z nich. Odnośnie stosunków publicznoprawnych przyjąć należy, że zobowiązanie współwłaścicieli powstające z mocy prawa należy traktować tak jak zobowiązanie zaciągnięte przez wszystkich współwłaścicieli. A zatem - stosownie do treści art. 370 k.c. - jako zobowiązanie, za które współwłaściciele ponoszą odpowiedzialność solidarnie…” -wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 listopada 2012 r. (II GSK 1702/11).

Organy administracji publicznej obowiązane są załatwiać sprawy bez zbędnej zwłoki.
Załatwienie sprawy wymagającej postępowania wyjaśniającego powinno nastąpić nie później niż w ciągu miesiąca, a sprawy szczególnie skomplikowanej - nie później niż w ciągu dwóch miesięcy od dnia wszczęcia postępowania, zaś w postępowaniu odwoławczym - w ciągu miesiąca od dnia otrzymania odwołania. (art. 35 § 3 KPA)

Właściciel dysponuje wiedzą, kto korzystał z pojazdu i na nim ciąży obowiązek wskazania użytkownika, co wiąże się z przedstawieniem dokumentacji, na podstawie której osoba wskazana korzystała z pojazdu np.: protokół zdawczo-odbiorczy, umowa użyczenia/najmu, oświadczenie użytkownika (własnoręcznie podpisane), zawierające pełne dane, w tym nr PESEL i nr dowodu osobistego.

Droga odwoławcza w postaci zarzutu na prowadzone postępowanie egzekucyjne, przysługuje w momencie wszczęcia egzekucji administracyjnej zgodnie z przepisami ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.